امروزه مدلسازی سه بعدی در رشته های گوناگونی همچون قطعه سازی، معماری، طراحی صنعتی، روباتیک، صنایع هوافضا و...رایج است. این مدلسازیها تا پیش از این به شکل تصاویر دو بعدی روی صفحه های نمایشگر یا روی کاغذ ارائه می شدند تا افراد با دیدن آنها درکی از آنچه طراحان در ذهنشان دارند بدست آورند.
چاپ سه بعدی یا تولید افزودنی همان فرآیند ساخت اجسام توپر سه بعدی از فایل های دیجیتالی می باشد. ساخت اجسام چاپ شده ی سه بعدی با استفاده از فرآیندهای افزودنی قابل اجرا می باشد. در یک فرآیند افزودنی یک جسم به وسیله ی روی هم قرار دادن لایه های متوالی مواد ساخته می شود و این فرآیند تا کامل شدن جسم ادامه دارد.
این کار با یک طرح مجازی از جسم مورد نظر شروع می شود. طرح مجازی به وسیله ی برنامه های مدل سازی سه بعدی در کامپیوتر(برای ساختن یک جسم کاملأ جدید)یا بااستفاده از اسکنر های سه بعدی(برای کپی کردن جسم مورد نظر)ساخته می شود.این اسکنرها یک کپی دیجیتالی سه بعدی از جسم می سازند و آن را در برنامه های مدل سازی سه بعدی قرار می دهند.برای آماده کردن فایل های دیجیتالی که در برنامه های مدلسازی سه بعدی ساخته شده اند نرم افزار نمونه نهایی را به صدها یا حتی هزاران لایه برش می دهد. وقتی فایل آماده شد در چاپگر های سه بعدی قرار می گیرد. چاپگر های جسم را لایه به لایه می سازند. چاپگر های سه بعدی هر لایه از برش( یا تصاویر دو بعدی)را می خوانند و به ساختن جسم می پردازند. چاپگر های این کار را با ترکیب کردن لایه ها با هم و بدون هیچ نشانه ای از رویت لایه چینی انجام می دهند و سرانجام جسمی با ابعاد سه بعدی می سازند.
همه ی چاپگر ها تکنولوژی مشابه ای را برای شناختن اجسام به کار نمی برند. راه های متعددی برای این کار وجود دارد. همه ی این روش ها از سال 2012 در دسترس قرار گرفت. تفاوت عمده ی آن ها در به کار گیری لایه ها برای ساخت جسم نهایی است. برخی از روش ها با استفاده از ذوب کردن یا نرم کردن ماده به تولید لایه ها می پردازند رسوب لیزر گزینشی و مدلسازی رسوب گرفته رایج ترین تکنولوژی های مربوط می باشند. روش دیگر گذاردن ماده ی مایع است که با تکنولوژی متفاتی قابل اجرا است. با وجود این روش ها رفتار چاپ سنگی در حال حاضر رایج ترین تکنولوژی در این راستا می باشد.
برنامه ها شامل طراحی تصویر،نمونه سازی اولیه، قالب گیری فلز،معماری، آموزش و پرورش، سلامت،و سرگرمی می باشند.سایر برنامه ها در نوسازی فسیل ها در دیرین شناسی، برای تکرار مصنوعات بسیار قدیمی و گران قیمت در باستان شناسی،نوسازی استخوان ها و قسمت های بدن در مبحث آسیب شناسی و هم چینین در ساختن دوباره ی مدارکی که به صورت جدی در صحنه های جرم آسیب دیده اند کاربرد دارند.
در سال 2007 استفاده از تکنولوژی پرینتر های سه بعدی برای تجلی هنرمندانه پیشنهاد شد. هنرمندان این پرینتر های را به صورت های گوناگون مورد استفاده قرار می دهند. از آغاز سال 2010 تکنولوژی پرینتر های سه بعدی در موسسات بیوتکنولوژی و انجمن های علمی برای استفاده ی میسر در زمینه ی برنامه های مهندسی بافت مورد مطالعه قرار گرفت؛ جایی که اندام و اعضای بدن با استفاده از تکنیک های مرکب زدن ساخته می شوند.
لایه های سلول های زنده روی ژلاتین گذاشته می شوند و به آهستگی سازه های سه بعدی را شکل می دهند. چندین عبارت برای انتساب به این رشته از تحقیقات استفاده شده است به عنوان مثال : ارگ پرنترینگ ، بیو پرینتینگ و مهندسی بافت کامپیوتری.
در چند سال اخیر پرینتر های سه بعدی به شهرت فراوانی دست یافته است و تکنولوژی آن جای خود را در عموم مردم باز کرده است؛ با وجود این هنوز این واژه برای اکثر افراد نا شناخته است در حالی این تکنولوژی برای چند دهه مورد استفاده قرار گرفته است. به خصوص تولید کنندگان برای مدت طولانی ازاین پرینتر ها برای فرآیند طراحی و ساخت نمونه اولیه برای تولید سنتی و اهداف تحقیقاتی استفاده کرده اند. استفاده ی پرینتر های سه بعدی برای این اهداف نمونه سازی سریع نامیده می شود.
شما ممکن است از خودتان بپرسید چرا استفاده از پرینتر های سه بعدی؟ در حال حاضر به پرینتر های سه بعدی سریع ده ها هزار دلار اختصاص داده می شود و این کار چندین برابر بودجه ی اولیه را در فرآیند نمونه سازی برای کمپانی ها پس انداز می کند. به عنوان مثال : کمپانی نایک از این پرینتر ها برای ساخت نمونه های رنگارنگ کفش ها استفاده می کند. در گذشته این کمپانی هزاران دلار صرف نمونه اولیه می کرد و هفته ها برای این کار منتظر می ماند در حالی که اکنون مخارج به صدها دلار کاهش یافته است و تغییرات با سرعت بر روی کامپیوتر نمونه ی پرینت شده در همان روز اعمال می شود.
علاوه بر نمونه سازی سریع از این پرینترها برای تولید سریع نیز استفاده می شود. تولید سریع یک شیوه ی جدید تولید به حساب می آید که در آن کمپانی ها از پرینتر ها برای تولید سفارشی در فاصله ی کوتاه مورد استفاده می کنند. در این شیوه اجسام پرینت شده نمونه اولیه نیستند بلکه جسم واقعی و پایانی برای مصرف کننده هستند.
پیش بینی شده است که به وسیله ی برخی از حامیان تولید افزودنی پیشرفت این تکنولوژی ماهیت تجارت را تغییر خواهد داد زیرا عموم مردم به جای خرید یا سفارش فرآورده های مورد نیاز خود قادر به تولید بیشتر آن ها خواهند بود. چاپگر های سه بعدی که قادر به تولید چندین ماده ی رنگی هستند موجود است و به تکامل ادامه می دهند تا به نقطه ای برسند که محصولات قابل استفاده را تولید کنند.
برای خرید پرینتر و قلم 3 بعدی روی لینک زیر کلیک کنید.